Zabytkowy cmentarz na Mazurach w Wojnowie.(52)

Skrawek Mazur™ założony w pierwszej poł. XIX wieku w stosownej odległości od monastyru. Klasztor początkowo męski, jednak po roku stał się monastyrem żeńskim. Na pagórku z widokiem na jezioro, wśród drzew bieleją krzyże niegdysiejszych mieszkanek klasztoru. Pochówek w wierze staroobrzędowej i być może ogólnie prawosławnej jest kierunkowany. Jak to rozumieć? Ułożeniem zmarłego w grobie głową, twarzą w stronę wschodu. Krucyfiks natomiast wstawiano w "nogach". Być może jest jeszcze jedna zasada, taka dotycząca powalonych krzyży. Często spotykam uszkodzone sztuki oparte o pobliskie drzewo. Ponoć się ich nie naprawia. Przewrócony krucyfiks oznacza, iż dusza odpokutowała. Czas na zmarłych. Najstarszy pochówek pochodzi z 1923 roku. Inne potwierdzone pochówki to: Paulina Szczerbakowska 1887- 1959; Anna Epomin 1894- 1987; Helena Stopka 1913 - 2005. Kobieta w młodości pomieszkiwała u ciotki Wilhelmine Nendza w Krutyńskim Piecku. Z czasem została mniszka i zamieszkała w klasztorze w Wojnowie. Ostatnia mniszka Afimia Kuchmierz zmarła w ~ 2006 roku.

Skrawek Mazur™ filiponów jest także miejscem pochówku Leona Podejko- Ludwikowskiego żyjącego w latach 1920 -2002. Ów człowiek był wieloletnim opiekunem klasztoru i choć był katolikiem, pochowany jest na nekropolii staroobrzędowców. Obok Leona spoczywa, jak to opisują przybysz z Wilna. Ten, który przejął monastyr i zaopiekował się mniszkami w 1968 roku.

Skrawek Mazur™ - tak nazywam stare zabytkowe mazurskie cmentarze i kościoły.