Zabytkowy Cmentarz na Mazurach w Jerutkach.

 Skrawek Mazur™ to trzeci post, który zaczynam w Jerutkach. We wcześniejszych opisałam bardzo istotny kościół zabytkowy, a następnie plebanie tuż obok niego. Jednak to nie wszystko. Na rozległym terenie znajduje się również dość duży wiejski cmentarz ewangelicki. Owe nekropolie kojarzone są zazwyczaj z żeliwnymi krzyżami. Tu jednak takowy jest aż jeden, pozostałe są krzyżami kutymi. Czy były wyrabiane w Wądołku? To zbyt naciągana hipoteza. Taki model mógł wykonać miejscowy kowal, który był niemal w każdej wiosce. Patrząc na daty zmarłych, wszystko wskazuje na czas tuż po zamknięciu huty żelaza w Wądołku. Jak zetem było? Może ktoś zna odpowiedź...
Wracając do tematu, najstarsza jednocześnie najcenniejsza płyta z 1711 roku znajduje się we wnętrzu kościoła pod emporami i należała do żony pierwszego proboszcza we wsi. Natomiast dominujące krzyże kute, których kształt jest zbliżony, większości pochodzą z lat 1876-1907. Oprócz wymienionych krucyfiksów występują tu przede wszystkim płyty nagrobne z charakterystycznymi napisami. Niektóre z nich mają dodatkowe żałobne inskrypcje. Wspominam o nich, ponieważ na cmentarzach ewangelickich bardzo często pojawiały się, że tak to nazwę prywatne myśli, sekwencje płynące z serca pogrążonego w żałobnym smutku. Jest tu również jeden betonowy krzyż, sądząc po wielkości, mógł być nad grobem dziecka. Niestety inskrypcje z czasem wyczyścił wiatr, co uniemożliwia odczytanie danych. Jednak mogę domniemać, iż pochowano tu dwójkę dzieci. Ogólnie występuje duża różnorodność między płytami grobowymi, lecz cechy charakterystyczne identyfikują je ze wspomnianym wyznaniem luterańskim.
W czasie kiedy kościół przeszedł w ręce katolików, to samo stało się z cmentarzem. Widać jak gdzie nigdzie mieszają się wątki religijne. Widać jak łączy się szacunek obu wyznań. Widać jak między grobami katolickimi znajdują się dawne groby ewangelickie, w należytym poszanowaniu. Całość jest zadbana i zaopiekowana przez obecnych wiernych. Wszem czuć i widać szacunek.
Polecam ten Skrawek Mazur jako miejsce refleksji.

*Skrawek Mazur™- tak nazywam mazurskie zabytkowe cmentarze ewangelickie.

                                         


Krzyż z 1886 roku. 

Krzyż z 1892 roku.

Krzyż z 1886 rok.

Krzyż z 1901 roku.








Ruhe Sanft.

Tablica sądząc po zdobieniu z ogrodzenia rodzinnego pochówku z 1907 roku.

Krzyż z 1886 roku.



Krzyż z 1886 roku.




Krzyż z 1879 i 1885 roku.



                                                       

                                                       

                                                       

Grób Auguste zmarłej w 1951 r. i Michale w 1956 roku.

Małżeństwo żona zmarła w 1921 r., mąż zmarł w 1924 roku.




1921 roku.



Amalie zmarła w 1932 roku.






























Komentarze